Jakże tęskno im do afer

Jakże tęskno im

Do afer..

Jakiż w oczach

Ból i żal

Tyle można

Wziąć kamienic

Ale wszystko

Zatracone

Trąbią już

Na cały kraj

I co dzisiaj

Zrobić z Hanią

W magistracie

Straszna rzecz

Na nic układ

Z urzędnikiem

Z adwokatem

El Dorado przeminęło

Jak najlepszy w życiu sen

Dyrektywy są w Brukseli

Kręcą lody

Ryś i Grześ

Czas najwyższy

Brać za stery

Bo tak przecież

Być nie może

By na zawsze

Już utracić

Tak intratny

Tak już dobrze ułożony

Ten unijny w Polsce żer

Martin pieje

Całą gębą

Całą gębą za PO

Na kolanie tworzy prawo

Ale nigdzie

Tak jak w Polsce

Dyktat Unii i Komisji

Ignoruje Naród wprost

Co jest polskie

To jest polskie

Naród w dłonie

Bierze Czas

Tak ustawia

Prawo swoje

Żeby był

Kwitnący kraj

Jakże tęskno im

Do afer

Jakiż w oczach

Ból i żal

Tyle jeszcze

Jest kamienic

A tu wszystko

Zatracone

Trąbią już na cały kraj

Jeszcze w spółkach

Są koryta

Lecz i tu

Ostatnie dni

Nie przemycisz nawet

W myślach

By tu jakoś

Trwać i być

Słuchaj jakie ujadanie

Lecz strategia

Płytka

Łatwa

Choć nie mają już koryta

Przeto tacy dziś gorliwi

Tacy prawi i sumienni

Same pieski ogrodnika

Jak gorliwie sprawiedliwi

I poniekąd

Bronią prawa

Ale próżne łzy i żale

To co stare

Co zmurszałe

Zmiata czas

I zostaje tylko

To jedyne miejsce

Jedno jedyne miejsce

Przed drzwiami

Prawa i Sprawiedliwości

I pokornie

I gorliwie

W kolejce

Za afery i przekręty

Każdy po swój wyrok stać

Zabierają się za Smoleńsk

Że sam Donald

Jakże zbladł

Bo przekopią

I przeryją

I odkryją całą Prawdę

I do Polski

Wróci nawet

Główny dowód

Bo sam wrak

Komu koniec

Temu koniec

Temu w oczy

I sam wiatr

Nie zatrzymasz

Fali Przemian

Chociaż Hania

Grześ i Ryś

Prawie co dzień

Są Brukseli

By te wszystkie

Trendy w Polsce

Móc obrócić

W Wielkie Nic

 

Jakże tęskno im do afer

Jakiż w oczach

Ból i żal

Odmieniło się

Tak wszystko

Nagle taki straszny krach

Ilustracje:
Archiwum Intwernetowe
Tekst:
Stanisław J. Zieliński

20.09.2016 R