A tyle jeszcze przed drzwiami słów

A tyle jeszcze

Przed drzwiami słów

A tyle jeszcze

Przed drzwiami słów

A każde słowo

Chce swoje

Pięć minut

Chce być obecne

Chce być wysłuchane

A wysłuchane

Nie chce przeminąć

A tyle jeszcze

Przed drzwiami słów

I ta kolejka

Jest jakże długa

Starczy na długie

Dziesiątki lat

Każde ma swoją

Ma swoją historię

I klimat

I czas

Może więc warto

Chociaż posłuchać

A tyle jeszcze

I jeszcze jeszcze

A tutaj w dłonie

Trzeba wziąć dzień

Ma tyle życzeń

I tyle spraw

Nie wszystko można

Na potem przełożyć

Raz przełożone

Już nie tak trwa

Bo jednak potem

Coś trzeba nadrobić

I trzeba nagle

Przegonić siebie

Dogonić wiatr

I może nawet

Powiedzieć 

Coś jeszcze

Kwiaty na łące

Mają swój czas

I mają swój czas

Kwiaty w ogrodzie

Czy są beztroskie

Każdego dnia

A może po prostu

Wobec trosk swoich

Są takie mocne

Że każda troska

To takie nic

No przecież każdy

Ma swoją wiosnę

Więc póki wiosna

Warto więc trwać

Warto więc być

W tej jednej wielkiej

Krainie szczęścia

Może więc  słowa

Na kwiaty zamienić

I każde niechaj

Swoją wiosną trwa

Pod Niebem czystym

Błękitnym

Wysokim

Że w jednym

I Łąka

I Ogród

I Sad

I Las

Głęboki

Nigdy do końca

Nieprzebyty

Ani przez Cień

Ani przez Blask

A tyle jeszcze

Przed drzwiami słów

 

A czy choć jedno

Choć to jedno

Słowo masz

Aby tym słowem

Te drzwi otworzyć

Czy tylko

Przed tymi drzwiami

Potrafisz stać

I tylko czekać

Ilustracje

Anna Feć

Tekst

Stanisław J. Zieliński

21.05.2018