Robert Teodor Kudła wyprostuje Historię Solidarności Polskiego Sierpnia

Robert Teodor Kudła

Wyprostuje

Historię

Solidarności

Polskiego 

Sierpnia 

Jednemu z Tych

Który zawsze mieni się 
Niezawodnym
Patriotą

W serdecznej dedykacji 

Któż tak mocno

Rwie do przodu

Twarz surowa

Strasznie smutna

Zaciśnięte

W górze pięści

Patrzę bliżej

A to jednak

Robert Teodor Kudła

I już krzyczy 
Na odległość

Wszędzie tam

Gdzie tylko

Dotrzeć może

A i grozi

Grozi przy tym

Że on wreszcie

Zrobi wszystko

On wreszcie 
Sam wyprostuje 

W Polsce

Całą Sierpniową
I Posierpniową 

Historię

To on wzywał

Świat do boju

Cały świat

Zgnębiony

Gdański

Przez mikrofon

Wszystkich 
Wzywał

Wszystkich Wzywał 

By Solidarni

By dla Polski 

Wzywał 

U Bramy 

Gdańskiej Stoczni

Andrzej Gwiazda

Gdzie był wtedy

I zaklina jak

Świat światem

Siedział wtedy

Był za stołem

I wraz z Bolkiem

Pił kawusię

I herbatkę

I Ani Walentynowicz

I to też przyznaje

Robert Teodor Kudła

Z miną czerstwą

Miną smutną

Nigdzie ale to nigdzie

W pobliżu 

Nie było

I nikogo wtedy

Blisko nie było

By ktoś 

Wstawił się

Za Teodorem Robertem Kudłą

Ale sam trzymał 
Mikrofon
I obwieszczał 
Na strony wszystkie
Bo on przecież
To wiadomo
Jest Pierwszy
Sierpniowy Spiker

To raz z bliska

To raz z dala

I fale eteru

Tak sam w sobie

Coraz mocniej

Wzbudzał

I cały Gdańsk 
Do buntu

Przeciwko Bezprawiu

Przeciwko komunie

Iskrą w oku

Iskrą w sercu

Jurnego wojownika

Podpalał

Podpalał

I podpalał

Bo mikrofon 
To ta służba

Powołanie
A i misja
Przez mikrofon
W czas wykrzyczeć
Ból Narodu
I gdzie krzywda

I odcierpiał był za swoje

Nieraz mocno pałowany

I w niejednym

Siedział pierdlu

I za wiktorię

I za wszystkie

Lata walki
I dziś wielu go Rozumie

Choć już

Osiemdziesiąt lat

Porachunków ma Bez liku

Bowiem nadal

Wszędzie widzi

Że na kancie 
Siedzi kant

I choć portfel

Ciągle pusty

To niczego

Nie jest żal

Jakże dobrze

W Polsce 

Jest już tak

Od wieków

Kto patriota

Z krwi i kości

Temu ciągle

Jest pod górkę

Temu ciągle 
W oczy wiatr

I wciąż taki Pokrzywdzony

Tu paradoks

Bowiem już

I w tych polskich

Normalnych czasach

Jakże często

Miast peanów

Tylko kiszki

Grają marsza

Beznadzieja

Szkoda słów

A poza tym

Jak spod igły

Spodnie w kancik

Butonierka

I koszulka z górnej półki

Że do wzięcia

Chłopak z miejsca

Ale gdzie mu tam dziewuchy

Nie ma czasu

Bo stan wojny

Wciąż na służbie

Wciąż w pośpiechu

Niedożywiony

Niedospany

Taki to już

Los Patrioty

Ale w swojej

Tkwi placówce

I prostuje każdą drogę

Tak do skutku

Aż w całej Polsce

Wreszcie porządnie

Wyprostuje

Całą Polską

I Sierpniową

I Posierpniową Historię

Tylko Grzegorz Wszędobylski

Współczuje

A i Edward Niezawodny

Gdy wychylą

Trzy stakany

To współczucie

I żal szczery

Żal Serdeczny

Dla wiktorii

Bohatera

Osiągają 
Pułap łezki

Ilustracje
Grzegorz Kabziński
Archiwum Internetowe

Stanisław J. Zieliński
Tekst
Stanisław J. Zieliński

10.11.2017 r